Schemat połączeń elektrycznych Craftsman 580 752220

Schemat połączeń elektrycznych Craftsman 580 752220 to projekt przeznaczony do wykorzystania w urządzeniu Craftsman 580 752220. Schemat połączeń elektrycznych Craftsman 580 752220 zawiera szczegółowe informacje dotyczące połączeń elektrycznych, które muszą zostać wykonane, aby urządzenie działało prawidłowo. Schemat połączeń elektrycznych Craftsman 580 752220 zawiera wszystkie niezbędne informacje, aby umożliwić bezpieczne i dokładne podłączenie urządzenia. Schemat połączeń elektrycznych Craftsman 580 752220 zawiera wszystkie informacje o połączeniach, w tym pozycje, kolory i numery pinów. Użycie schematu połączeń elektrycznych Craftsman 580 752220 może pomóc w uniknięciu błędów w podłączaniu urządzenia i zapewnić, że będzie działać zgodnie z zamierzeniami.

Ostatnia aktualizacja: Schemat połączeń elektrycznych Craftsman 580 752220

  • Portal dla Partnerów
  • Formularz kontaktowy Infolinia dla Profesjonalistów 739 183 333

Platforma internetowa ARCHISPACE umożliwia dostęp on-line do rysunków CAD urządzeń marki Junkers i marki Bosch oraz schematów CAD instalacji.

Dzięki niej możliwe jest niemal natychmiastowe pobranie bezpłatnych rysunków, wykorzystywanych w procesie projektowania i opracowywania dokumentacji technicznej inwestycji budowlanych.

Bezpośredni dostęp do platformy z materiałami Bosch Termotechnika

Kotły stojące - Automatyka Cx

Kotły stojące - Automatyka FxKotły wiszące - Automatyka CxKotły wiszące - Automatyka FxPowietrzne pompy ciepła - Automatyka CxGruntowe pompy ciepłaTechnika słoneczna - Automatyka CxTechnika słoneczna - Automatyka FxPrzepływowe podgrzewacze wodyKotły grzewczeZasobnikiPompy ciepłaTechnika słoneczna

W efekcie instalacja dostosowywana jest do potrzeb użytkownika, a prace montażowe powinien prowadzić uprawniony elektryk, poświadczając ich prawidłowe wykonanie stosownym oświadczeniem.

Natomiast bazowym ograniczeniem w użytkowaniu i rozbudowie instalacji elektrycznej jest dokumentacja projektowa przyłącza elektroenergetycznego zawierająca m. in. : schemat ideowy, opis rodzaju i lokalizacji przyłącza, zastosowanych przewodów i zabezpieczeń nadmiarowo-prądowych oraz nominalnego poboru mocy, co decyduje o możliwości obciążenia sieci.

W typowych warunkach użytkowania moc umowna potrzebna do zasilania domu jednorodzinnego zawiera się w granicach 9-16 kW, przy czym niekiedy może być ona ograniczona możliwościami obciążenia istniejącej sieci elektroenergetycznej zgodnie z warunkami technicznymi wydanymi przez miejscowy zakład energetyczny. 

Czym jest schemat elektryczny?

Schemat elektryczny to rysunek techniczny, który za pomocą symboli graficznych przedstawia wszystkie połączenia elektryczne w danym układzie.

Według normy PN-79/E-01244 wyróżniamy cztery podstawowe rodzaje schematów elektrycznych:

  1. Schemat elektryczny podstawowy - strukturalny (wskazuje rozmieszczenie elementów), funkcjonalny (zawiera informacje o funkcjach poszczególnych elementów).
  2. Schemat elektryczny wyjaśniający - ideowy (ukazuje obiekty, elementy, połączenia między nimi przy pomocy symboli), zastępczy (upraszcza skomplikowane schematy).
  3. Schemat elektryczny wykonawczy - połączeń wewnętrznych, połączeń zewnętrznych, przyłączeń.
  4. Plan - plan instalacji elektrycznej, plan rozmieszczenia, plan sieci i linii.

Podział schematów elektrycznych ze względu na rodzaj rysunku:

  • schemat ideowy (jednokreskowy) - to ogólny rysunek, w którym elektryk znajdzie podstawowe informacje o elementach instalacji elektrycznej (bez dokładnego ich rozmieszczenia),
  • schemat rozwinięty - zawiera informacje o funkcjach każdego z elementów i ich dokładne rozmieszczenie w instalacji elektrycznej,
  • schemat oprzewodowania - znajdują się w nim informacje o połączeniach urządzeń z listwami zaciskowymi,
  • schemat montażowy - zawiera dane o rzeczywistym rozmieszczeniu elementów w instalacji elektrycznej.

Oznaczenia literowe i podstawowe symbole w schemacie elektrycznym

OZNACZENIA LITEROWE W SCHEMACIE ELEKTRYCZNYM
PRĄD PRZEMIENNYPEPRZEWÓD OCHRONNY UZIEMIONYPENPRZEWÓD OCHRONNY UZIEMIONY NEUTRALNYNPRZEWÓD NEUTRALNYLPRZEWÓD FAZOWYL1, L2, L3... FAZA 1, FAZA 2, FAZA 3... L+, L-, MBIEGUN DODATNI, BIEGUN UJEMNY, BIEGUN ŚRODKOWYMATERIAŁ BUDUJĄCY PRZEWÓDAKABEL Z ALUMINIUMFKABEL ZE STALI MIĘKKIEJKONSTRUKCJA PRZEWODUDRUTLINKALgLINKA GIĘTKAKOLORY PRZEWODÓWN - niebieskiL - czarny lub brązowyNAPIĘCIE FAZOWEPE - zielono-żółtyUZIEMIENIE

Symbole przewodów, połączeń i linii w schemacie elektrycznym. (rys. Redakcja BD)

Podstawowe symbole w schemacie elektrycznym. Redakcja BD)

Jak poprowadzić obwody elektryczne?

Instalacja domowa jest zespołem różnorodnych elementów elektrycznych połączonych ze sobą przewodami. Dzieli się ona na obwody zasilające poszczególne urządzenia lub ich grupy - nazywane odbiornikami.

W skład poszczególnych obwodów, zależnie od ich przeznaczenia, wchodzi:

  • aparatura zabezpieczająco-sterująca umieszczona w rozdzielnicy,
  • łączniki (wyłączniki) oświetlenia,
  • gniazda wtykowe,
  • wypusty przyłączeniowe.
  • Liczba obwodów w domu zależy od liczby i rozmieszczenia gniazd, punktów oświetleniowych oraz rodzaju i mocy urządzeń elektrycznych. Każdy obwód chroniony jest oddzielnym wyłącznikiem nadmiarowo-prądowym o prądzie nominalnym dobranym do obciążenia tego obwodu - zwykle 6-16 A. Przy zasilaniu z sieci trójfazowej rozdział na obwody powinien zapewniać możliwie równomierne obciążenie poszczególnych faz.

    Warto też podłączyć obwody tak, aby do każdego pomieszczenia doprowadzone było zasilanie z dwóch różnych faz, co w razie awarii jednej fazy umożliwi przynajmniej częściowe korzystanie z urządzeń elektrycznych w tym pomieszczeniu.

    W domowych instalacjach elektrycznych rozprowadzenie przewodów może odbywać się:

  • w rurkach instalacyjnych przykrytych tynkiem,
  • bezpośrednio w warstwie tynku,
  • w listwach instalacyjnych,
  • po wierzchu ściany.
  • Przewody prowadzi się zawsze po liniach prostych równolegle lub pionowo do podłogi. Po ich ułożeniu warto zrobić dokumentację fotograficzną, dzięki czemu będziemy mogli uniknąć uszkodzenia przewodów.

    Montaż wewnętrznej instalacji elektrycznej wykonujemy na etapie stanu surowego zamkniętego, zaczynając od ustalenia lokalizacji rozdzielnicy, punktów oświetleniowych i ich wyłączników, gniazd oraz miejsc podłączenia stałych urządzeń elektrycznych. W praktyce rozmieszczenie tych elementów instalacji wyznacza się kredą na ścianach i sufitach, a przy bardziej rozbudowanym okablowaniu dołączając, np. kartkę z opisem funkcji.

    Przewody wielożyłowe płaskie YDYp. (fot. Stanisław Liberski)

    Najczęściej do ułożenia bezpośrednio w tynku używa się przewodów wielożyłowych płaskich, w podwójnej izolacji o oznaczeniu YDYp. Przewody mocuje się opaskami z taśmy aluminiowej do ściany, a następnie pokrywa tynkiem. W miejscach rozgałęzienia montowane są puszki, w których mieszczą się złącza przewodów.

    Dobór przekroju przewodów uzależniony jest przede wszystkim od przewidywanego prądu obciążenia w danym obwodzie. Przy długich przewodach uwzględnia się także spadki napięcia przy nominalnym obciążeniu. Praktycznie większość obwodów w instalacjach domowych wykonuje się przewodami o przekroju 1, 5 mm2 lub 2, 5 mm2. Jedynie zasilanie odbiorników o dużej mocy i obiektów poza budynkiem mieszkalnym (np. garażu, budynku gospodarczego) jest doprowadzane przewodami o większym przekroju. 

    Lokalizacja i wyposażenie rozdzielnicy głównej

    Rozdzielnica główna, która pełni funkcję centrali sterująco-zabezpieczającej powinna być zlokalizowana w pobliżu wejścia do domu, w miejscu łatwo dostępnym. Wielkość rozdzielnicy określa liczba modułów aparatury możliwych do zainstalowania w jej wnętrzu, co z kolei zależy od stopnia rozbudowania instalacji domowej. 

    W domach jednorodzinnych jej pojemność powinna umożliwiać zamontowanie przynajmniej 24 modułów, a także uwzględniać wolne miejsca na ewentualną rozbudowę instalacji.

    Podstawowym wyposażeniem rozdzielnicy jest:

  • główny wyłącznik nadmiarowo-prądowy,
  • wyłączniki różnicowo-prądowe,
  • oraz wyłączniki nadmiarowe dla poszczególnych obwodów.
  • Rozdzielnicę główną montujemy w miejscu łatwo dostępnym - zazwyczaj przy wejściu do domu. Janusz Werner)

    W rozdzielnicy montuje się również dodatkową aparaturę: zabezpieczającą, np. ochronniki przeciwprzepięciowe; sterującą, np. styczniki, zegary oraz sygnalizacyjną, np. lampki kontrolne.

    Wyłączniki nadprądowe, nazywane popularnie bezpiecznikami, chronią instalację przed skutkami zwarcia lub nadmiernego obciążenia. Zakładane są dla poszczególnych obwodów odbiorczych, przy czym do jednego wyłącznika nie można podłączyć więcej niż 10 gniazdek wtyczkowych lub 20 punktów oświetleniowych.

    Urządzenia podłączone na stałe do instalacji (kuchenki elektryczne, bojlery, hydrofory, grzejniki akumulacyjne) oraz pralki, zmywarki powinny być zasilane z oddzielnych obwodów zabezpieczonych indywidualnym wyłącznikiem nadprądowym. pl/i/2021/11/09/419376-4d5b-1600x0_projekt-instalacji-elektrycznej2-budujemydompl. jpg" title="Elementy instalacji elektrycznej">

    Od lewej: wyłącznik nadprądowy, ogranicznik przeciwprzepięciowy, wyłącznik różnicowo-prądowy. Legrand, Eaton Electric)

    Skuteczną ochronę przeciwporażeniową zapewniają wyłączniki różnicowo-prądowe instalowane dla wybranych obwodów (obowiązkowo dla łazienki). Ich działanie polega na porównywaniu prądu płynącego w przewodzie fazowym i neutralnym - gdy pojawi się różnica przekraczająca ich prąd uruchomienia (zwykle 30 mA), nastąpi szybkie odłączenie zasilania. Prąd różnicowy może pojawić się w wyniku "ucieczki" do masy spowodowanej, np. uszkodzeniem izolacji przewodów lub zawilgoceniem wewnątrz urządzeń elektrycznych.

    Ochronniki przeciwprzepięciowe zabezpieczają urządzenia elektroniczne (komputery, sprzęt audio, wideo) przed impulsami wysokonapięciowymi, które mogą pojawić się w domowej instalacji elektrycznej na skutek wyładowań atmosferycznych lub awarii w sieci elektroenergetycznej. Ochronnik przeciwprzepięciowy, zamontowany w rozdzielnicy, spowoduje wtedy odprowadzenie impulsu napięciowego do ziemi. Zadziałanie ochronnika nie powoduje zakłóceń w funkcjonowaniu instalacji, dlatego po każdej burzy warto sprawdzić, czy ochronnik nie zadziałał.

    Autor: Cezary Jankowski

    Opracowanie: Martyna Nowak-Ciupa

    fot. otwierająca: annapictures / pixabay. com

    Trochę późno, ale może jeszcze komuś się przyda.są to materiały z kursu e-learnikgowego z KOWEZiUhttp://www. kno. koweziu. edu. pl/repozytorium-kursow/88-grupa-zawodow-elektryczno-elektroniczno-teleinformatyczna. htmlInstalacje elektryczne

    Moduł 6
    Schemat montażowy instalacji elektrycznej

    1. Symbole graficzne stosowane na schematach instalacji elektrycznych
    2. Pojęcie i rodzaje schematów elektrycznych

    1. Symbole graficzne stosowane na schematach instalacji elektrycznych
    Symbolem graficznym elektrycznym nazywa się znak graficzny oznaczający
    obiekt elektryczny lub określający jego podstawowe cechy fizyczne. Wygląd każdego
    symbolu graficznego elektronicznego powinien spełniać warunki określone polskimi
    normami (PN).
    Symbole graficzne różnego rodzaju (znormalizowane do obowiązkowego stosowania, znormalizowane zalecane przez PN oraz spotykane). Wytyczne wykonania symboli i schematów elektrycznych zamieszczono w normie PN-78/E-01245 i PN-82/E01246.
    Ze względu na znaczenie symbolu, rozróżnia się symbole graficzne elektryczne:
    ? przedmiotowe (symbole obiektów),
    ? uzupełniające (dodatkowy, pomocniczy, wyróżniający), są dodawane do symbolu
    ogólnego, efektem jest symbol szczegółowy.
    Symbole można podzielić na symbole stosowane do:
    a) schematów: symbole ogólne, podstawowe i działowe,
    b) planów: symbole uproszczone:
    ?
    plany instalacji wnętrzowych wg PN-83/E-01221,
    ?
    plany linii i sieci wg PN-78/E-01208, PN-81/E-01220,
    c) celów informacyjnych - znaki informacyjne na:
    ?
    sprzęcie: PN-83/E-01240, PN-83/E-01247,
    ?
    miernikach: PN-84/E-06501,
    ?
    ostrzegawcze: PN-58/E-08501.
    Ze względu na sposób przedstawiania, rozróżnia się symbole jednoliniowe oraz
    wieloliniowe. Symbolem kilku przewodów może być jedna linia (przedstawianie jednoliniowe) z oznaczeniem liczby przedmiotów (rys. 1) lub tyle linii, ile jest przewodów,
    tzn. każdy przewód jest przedstawiony oddzielną linią (przedstawienie wieloliniowe):

    Rys. 6. 1 Symbole jednoliniowe i wieloliniowe
    Źródło: Opracowanie własne.

    Często spotykanym symbolem rozróżniającym lub uzupełniającym inne są strzałki, rysowane jako element samodzielny lub skojarzony w uzasadniony sposób z innym
    symbolem lub jego elementem.
    Symbolem końcówki (końcówka z zaciskiem) jest zwykle okrąg, przeważnie nie
    jest niezaczerniony, o średnicy 1-2 mm, czasem końcówka jest zakończona wtykiem
    (wtyczką) lub gniazdem wtykowym (wtyczkowym) albo listwą zaciskową.
    Wymiary i proporcje symboli graficznych elektrycznych
    Wg PN-78/E-01245-wymiary nie są znormalizowane
    Obowiązuje:
    ? podobieństwo symboli użytych do symboli w PN (proporcje),
    ? proporcjonalność grubości linii (max. 3 grubości),
    2

    ? proporcjonalność między bokami prostokąta 2:3,
    ? konsekwencja w wymiarach symboli w obrębie jednego schematu.
    Dozwolone odstępstwa:
    ? proporcja 2:3 - można zmienić, jeśli trzeba, np. umieścić napis lub symbol uzupełniający,
    ? grubość linii można zmienić w przypadku:
    ?
    potrzeby wyróżnienia torów głównych,
    ?
    potrzeby wyróżnienia ważności elementu,
    ?
    potrzeby wyróżnienia części obwodu,
    ?
    wymiary symboli można zróżnicować również w celu podkreślenia ważności danego obiektu (PN-78/E-01245-4).
    Oznaczenia na rysunkach technicznych elektrycznych
    W wielu przypadkach, do opisu symboli graficznych niezbędne okazują się różnego rodzaju oznaczenia:
    ?
    literowe wielkości fizycznych, bezwymiarowych i przyznaków,
    ?
    alfanumeryczne oraz graficzne,
    ?
    kodu literowego obiektów elektrycznych,
    ?
    metody tworzenia oznaczeń identyfikacyjnych,
    ?
    ciągi liczbowe o oznaczeniu E dla wartości znamionowych rezystancji rezystorów i pojemności kondensatorów,
    ?
    przykłady oznaczeń kodowych literowo-cyfrowych do cechowania wartości znamionowych rezystancji i pojemności,
    ?
    barwy oznaczeń kodowych barwnych i odpowiadające im parametry rezystorów stałych,
    ?
    oznaczenia kodowe literowe tolerancji wartości rezystancji i pojemności,
    ?
    oznaczenia kodowe daty produkcji rezystorów i kondensatorów,
    ?
    oznaczenia kodowe literowe barw przewodów,
    ?
    oznaczenia kodowe barw przewodów gołych (szynowych) i izolacji przewodów (kabli, żył),
    ?
    nazwy i oznaczenia przedrostków wielokrotności oraz podwielokrotności,
    alfabet grecki.
    2. Pojęcie i rodzaje schematów elektrycznych
    Schematem elektrycznym (w skrócie schematem) nazywa się rysunek techniczny
    przedstawiający, w jaki sposób obiekt lub jego elementy funkcjonalne są współuzależnione i/lub połączone.
    Schematy grupy 1 (podstawowe)
    Schematy strukturalne (101)
    Zawierają symbole elementów funkcjonalnych niezbędne do zrozumienia działania obiektu elektrycznego i połączeń istniejących w rzeczywistości.

    3

    Schematy funkcjonalne (102)
    Zawierają symbole elementów funkcjonalnych, niezbędne - jak w przypadku
    schematu strukturalnego (101) - do zrozumienia obiektu elektrycznego i połączeń między nimi, przy czym nie jest konieczne pokazanie ich rozmieszczenia rzeczywistego, natomiast muszą pokazać przebieg procesów zachodzących w poszczególnych elementach
    funkcjonalnych.
    Schematy grupy 2 (wyjaśniające)
    Zadanie - pokazanie wszystkich elementów funkcjonalnych obiektu elektrycznego bez uwzględnienia ich rzeczywistego rozmieszczenia, lecz ze wszystkimi połączeniami między nimi oraz z podaniem punktów przyłączeń, w celu dokładnego wyjaśnienia
    działania i przebiegów procesów elektrycznych, z lewa na prawo i/lub z góry na dół.
    Schematy zasadnicze (201)
    Zadanie - pokazanie i przedstawienie za pomocą symboli (jeśli to możliwe)
    wszystkich obiektów, elementów funkcjonalnych, połączeń między nimi i miejsc przyłączeń.
    Schematy zastępcze (202)
    Zadanie - przedstawienie skomplikowanych układów za pomocą równoważnych
    im układów prostszych. Uzyskuje się je ze schematów zasadniczych, w których elementy
    funkcjonalne lub ich grupy zastępuje się równoważnymi im układami złożonymi z elementów elektrycznych prostych, np. R, L, C, przedstawionych za pomocą symboli graficznych.
    Schematy grupy 3 (wykonawcze)
    Zadanie - pokazanie połączeń elektrycznych wszystkich elementów obiektów
    przez przedstawienie i opisanie: przewodów, wiązek, kabli, wyprowadzeń, doprowadzeń, końcówek (zacisków), złącz, przepustów itp. Wyróżnia się schematy wykonawcze:
    ? połączeń wewnętrznych (301),
    ? połączeń zewnętrznych (302),
    ? przyłączeń (303).
    Schematy połączeń wewnętrznych (301)
    Przedstawiają wzajemne położenie wszystkich elementów funkcjonalnych oraz
    połączenia między nimi, przy czym zawierają one informacje dotyczące szczegółów konstrukcyjno-wykonawczych, rodzaju przewodów, ich przebiegu, a także miejsca ich wyprowadzenia (zaciski) itp.
    Schematy połączeń zewnętrznych (302)
    Zawierają symbole elementów funkcjonalnych oraz ich połączeń elektrycznych
    w miejscu zainstalowania.
    Schematy grupy 4 (plany)
    Zadaniem schematów grupy 4 (planów) jest określanie położenia (lokalizowanie)
    obiektów lub ich części składowych (również w terenie), lub przedstawienie usytuowania sieci instalacji elektrycznych, a w razie potrzeby także trasy połączeń elektrycznych
    (linii, przewodów, kabli itp. ). Rodzaje planów:
    ? plany rozmieszczenia (obiektów) (401),
    ? plany instalacji (402),
    ? plany sieci lub plany linii (403).
    Plany rozmieszczenia (401)
    Pokazują usytuowanie obiektów elektrycznych lub ich części, na planie architektonicznym.
    4

    Ulica

    3600

    Strona przednia

    1209

    800 x 1960

    1100

    1000

    5180

    4 x 1000? 4000

    Ulica

    1400

    5100

    Rys. 2 Przykładowy plan rozmieszczenia
    Źródło. http://zuig. el. pcz. czest. pl/jackrat/gzk/gzk_2. htm

    Plany instalacji (402)
    Przedstawiają obiekty elektryczne lub ich części za pomocą symboli ogólnych,
    zwanych najczęściej instalacyjnymi, wyjątkowo prostokątów (kwadratów) i obrysów
    (konturów).

    Rys. 3 Plan instalacji
    Źródło: http://zuig. htm

    5

    Plany sieci i plany linii (403)
    Pokazują obiekty i ich elementy oraz połączenia występujące między nimi. Elementy obiektów są przedstawione symbolami ogólnymi i/lub symbolami w postaci prostokątów (kwadratów). 4 Plan sieci
    Schematy elektryczne dzieli się na dwie podstawowe grupy:
    a) schematy ideowe,
    b) schematy wykonawcze (montażowe).
    Schemat ideowy prezentuje układ połączeń urządzenia elektrycznego przedstawiając przede wszystkim działanie funkcjonalne układu, bez uwzględniania elementów spełniających funkcje pomocnicze i dodatkowe.
    W dokumentach urządzeń sterowniczych i sygnalizacyjnych stosuje się przeważnie trzy podstawowe rodzaje schematów ideowych: a) schemat funkcjonalny, b) schemat zasadniczy oraz c) schemat blokowy. Schemat funkcjonalny określa funkcjonalne
    zależności technologiczne lub elektryczne między elementami lub członami układu.
    Schemat zasadniczy, zwany również schematem rozwiniętym, przedstawia powiązanie
    obwodów głównych z obwodami wtórnymi oraz pokazuje szczegółowe zasady działania
    układu elektrycznego. Schemat blokowy, zwany również schematem strukturalnym,
    przedstawia w sposób uproszczony funkcjonalne człony układu. Schemat blokowy rysowany jest w postaci bloków i torów sygnałowych bez wnikania w sposób rozwiązywania schematu elektrycznego.

    6

    Rys. 5 Przykład schematu ideowego

    Schemat wykonawczy zwany również schematem montażowym (lub roboczym)
    przedstawia graficznie układ połączeń wewnątrz lub na zewnątrz urządzenia. Na schematach wykonawczych wykazuje się konkretne połączenia między aparatami,
    z uwzględnieniem przybliżonego, przestrzennego rozmieszczenia tych aparatów.
    Zgodnie z ogólnie przyjętą zasadą, symbole należy rysować w stanie:
    a) beznapięciowym,
    b) w którym dany element nie jest pobudzony przez siłę zewnętrzną, np. nacisk mechaniczny.

    7

    Rys. 6 Przykład schematu wykonawczego
    Ogólne wytyczne sporządzania dokumentacji
    Schematy elektryczne układu napędowego, wchodzące w skład dokumentacji, wykonuje się najczęściej na arkuszach o formacie A4 lub wielokrotności A4, które są opisane
    (ponumerowane i podzielone na kolumny). W każdej kolumnie jest opisana funkcja danej
    części układu. Ułatwia to czytanie schematów oraz identyfikację poszczególnych elementów
    wyposażenia elektrycznego, które mogą się znajdować na różnych arkuszach ze względu na
    spełniane funkcje. Tak więc, w dokumentacji jest konieczne wprowadzenie odpowiedniej
    systematyki opisywania podzespołów, aparatów i elementów składowych, aby łatwo można było je zidentyfikować na różnych schematach. Normy krajowe i międzynarodowe podają kody literowe podzespołów, aparatów, elementów itp., które stosuje się przy opracowywaniu poszczególnych schematów dokumentacji. Jeżeli w danym układzie jest więcej elementów o takiej samej literze, to odróżnia się je cyfrą, która występuje po literze, np. K7
    oznacza, że jest to stycznik lub przekaźnik o kolejnym numerze 7. Bardziej złożone schematy elektryczne poprzedza legenda uwzględniająca oznaczenia nieobjęte normami.
    Oznaczenia podzespołów
    Urządzenia elektryczne, takie jak styczniki i silniki elektryczne, muszą być
    w określony sposób oznaczone. Przyjęta symbolika jest pomocna zarówno przy realizacji rozbudowanych połączeń, jak i ewentualnym szukaniu błędów w realizowanym
    układzie. Rodzaj urządzenia jest oznaczany dużą literą. Na przykład literą K oznacza się
    styczniki lub przekaźniki, literą M silniki elektryczne. Po literze oznaczającej rodzaj
    urządzenia wpisuje się liczbę zawierającą od jeden do trzech cyfr. Liczba ta stanowi bieżący numer danego urządzenia, np. symbol K4 oznacza czwarty stycznik w danym ukła8

    dzie połączeń. Dokumentacja techniczna jest to zbiór rysunków, objaśnień i różnych dokumentów, które umożliwiają wykonawcy instalacji wykonać ją dokładnie tak, jak to
    zdecydował projektant. Dokumentacja techniczna instalacji elektrycznej obejmuje przede wszystkim dwa rodzaje rysunków:
    ? schematy instalacji,
    ? plan instalacji.
    Wykonuje się je przy użyciu znormalizowanych symboli. Schemat instalacji ma wyjaśnić jej układ funkcjonalny, przedstawia połączenia jej elementów w sposób możliwie prosty i przejrzysty. Schemat instalacji rysuje się jednoliniowo, a tylko w przypadku skomplikowanych i nietypowych połączeń - przedstawia się go wieloliniowo. Plan instalacji jest
    podstawowym rysunkiem informacyjnym, jak wykonać instalację. Rysuje się go w ujęciu
    topograficznym; na uproszczonym planie poszczególnych kondygnacji budynku, zwykle w
    skali 1:100, nanosi się trasy przewodów, rozmieszczenie tablic rozdzielczych, puszek rozgałęźnych, łączników i gniazd wtyczkowych. Podaje się wszelkie informacje niezbędne wykonawcy, np. liczbę, typ, przekrój i sposób ułożenia przewodów (w postaci umownych oznaczeń), sposób wykonania nietypowych szczegółów (w postaci dodatkowych szkiców).
    Instalacja elektryczna powinna być tak wykonana, by wystarczyła na co najmniej 25 lat i w tym celu:
    ? przekrój przyłącza i wlz powinien być dobrany z pewnym nadmiarem,
    ? wymiary głównych rozdzielnic, szybów, korytek rurek instalacyjnych powinny
    być dobrane z nadmiarem,
    ? dobrze jest zastosować zapasowe, początkowo niewykorzystane rurki i przedziały w korytkach oraz wolne moduły w rozdzielnicach na obwody, bądź instalacje
    o których dziś w ogóle nie wiadomo, że będą potrzebne.
    Mieszkania o małym poborze mocy są zasilane jednofazowo. Zasilanie trójfazowe
    jest potrzebne, jeśli:
    ? w mieszkaniu jest odbiornik trójfazowy (ogrzewacz pomieszczenia o mocy przekraczającej 2 kW lub inny odbiornik o mocy większej niż 4 kW) i/lub
    ? pobór mocy przekracza lub w przyszłości może przekraczać 5 kW.
    Liczbę obwodów odchodzących z tablicy mieszkaniowej i rozdział obciążenia na
    poszczególne obwody ustala się wg. następujących zasad:
    1. Podział instalacji na obwody powinien być logiczny; pojedynczy obwód powinien
    zasilać jeden odbiornik dużej mocy albo oświetlenie kilku sąsiadujących pomieszczeń, albo gniazda wtyczkowe w sąsiadujących pomieszczeniach, albo
    oświetlenie i gniazda w określonych pomieszczeniach. Odbiorniki o dużym poborze mocy (kuchnia elektryczna, pralka z podgrzewaczem wody, zmywarka naczyń, ogrzewacz wody, ogrzewacz pomieszczenia) powinny mieć osobny obwód.
    3. Jeden obwód oświetleniowy powinien zasilać nie więcej niż 20 wypustów oświetleniowych.
    4. Jeden obwód gniazd wtyczkowych powinien zasilać nie więcej niż 10 gniazd.
    5. W mieszkaniu zasilanych trójfazowo obwody jednofazowe powinny być przyłączane w sposób zapewniający równomierne obciążenie faz.
    Po rozdzieleniu obciążenia na obwody, dla każdego obwodu trzeba określić właściwe zabezpieczenie i przekrój przewodów.
    9

    Tabela 6. 1. Oznaczenia stosowane na schematach elektrycznych

    10

    11

    12

    13

    14

    15

    16

    17

    18

    19

    20

    21

    Bibliografia:
    1. Bartodziej G., Kałuża E. : Aparaty i urządzenia elektryczne. Warszawa, WSiP 2000
    2. Bastian P., Schuberth G., Spielvogel O., Steil H. -J., Tkotz K., Ziegler K. : Praktyczna
    elektrotechnika ogólna. Warszawa, Rea 2010
    3. Kotlarski W., Grad J. Warszawa, WSiP 2011
    4. Markiewicz H. : Instalacje elektryczne. Warszawa, WNT 2011
    5. Musiał E. : Instalacje i urządzenia elektroenergetyczne. Warszawa, WSiP 2005
    6. Dobrzański T. : Rysunek techniczny maszynowy. Warszawa, WNT 2005
    7. Giełdowski L. : Wymiarowanie, ćwiczenia i zadania rysunkowe. Warszawa, WSiP
    1999
    8. Lewandowski T. : Rysunek techniczny dla mechaników. Warszawa, WSiP 2004
    9. Paprocki K. : Rysunek techniczny. Warszawa, WSiP 1995
    10. Praca zbiorowa. : Praktyczna elektrotechnika ogólna. Warszawa, REA 2003
    11. Sapiński T. : Czytam rysunek elektryczny. Warszawa, WSiP 1996
    12. Waszkiewiczowie E. i S. : Rysunek zawodowy. Warszawa, WSiP 1999
    13. Polska Norma PN-IEC 60634 (wieloarkuszowa) Instalacje elektryczne w obiektach budowlanych.
    14. Polska Norma PN HD 361 S3:2002 Klasyfikacja przewodów i kabli.

    22

    Schemat połączeń elektrycznych Craftsman 580 752220

    Bezpośredni link do pobrania Schemat połączeń elektrycznych Craftsman 580 752220

    Starannie wybrane archiwa oprogramowania - tylko najlepsze! Sprawdzone pod kątem złośliwego oprogramowania, reklam i wirusów

    Ostatnia aktualizacja Schemat połączeń elektrycznych Craftsman 580 752220